بازار بد ذات‌ها کجا بود؟

به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین،  در بازار بزازها پارچه‌های نخی، پشمی‌ و ابریشمی از چیت و چلوار گرفته تا کرباس، متقال، کتان، مخمل، حریر، ململ، مخمل‌، زربفت‌های یزد، شال‌های کشمیر، پارچه‌های زری دوزی شده اصفهان، قدک نخی قزوین، وال، تور، فاستونی و عبای لار به مشتریان قزوخته می‌شد. مشتریان این بازار بیشتر خانم‌ها بودند و مثل همیشه گاهی از چندین مغازه قیمت پارچه را می‌پرسیدند و بعد از کلی چانه‌زنی باز هم  پارچه‌ای نمی‌خرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین دلیل فروشندگان سعی می‌کردند مشتریان واقعی (به قول خودشان مشتریان بخر) را بشناسند تا با زبان چرب و نرم‌تری گفتگو کنند و جنسشان را به آنها بفروشند. آن روزها بازار خیاط‌ها  هم در ادامه‌ی بازار بزازها قرار داشت و در بسیاری از کتاب‌ها، از جمله کتاب «تهران در گذشته و حال» صفحه  ۱۴۷ نوشته شده آن دو بازار در امتداد هم در اصل یکی بودند.

 

جعفر شهری در کتاب تهران قدیم می‌گوید: «به بازار بزازها، بازار «بدذات‌ها» هم می‌گفتند، زیرا بی‌ایمانی با خون فروشندگان آن عجین شده و پایبند هیچ مذهب و آیینی نبودند. این بازار چرخ سیاست مملکت را می‌چرخانید و پول‌های کلانی که از جانب ارباب و صاحب می‌رسید، اول در این بازار تقسیم می‌شد. بازار بزازها در وضع سیاسی آن زمان تأثیر کلی داشت و باز و بسته بودنش می‌توانست شهر را به آشوب بکشد یا آرام کند. فروشندگان آن بسیار حقه باز بودند و در این بازار حتا اگر کسی جنسی را به ثلث قیمت هم می‌خرید، باز سرش کلاه رفته بود.»

منبع: تابناک

کلیدواژه: فلیکس سانچز اسماعیل احمدی مناجات شعبانیه رضا دارابی پیروز یوزپلنگ ایرانی تهران بازار تهران فلیکس سانچز اسماعیل احمدی مناجات شعبانیه رضا دارابی پیروز یوزپلنگ ایرانی بازار بزازها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۳۹۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساعت اوج یعنی چه و چرا باید برق کمتری مصرف کنیم؟

 پیک برق یا پیک مصرف برق، عباراتی هستند که این روز‌ها زیاد می‌شنویم. برای درک کامل این مفهوم باید بدانیم که شبکه برق چگونه کار می‌کند و چرا مصرف برق به اوج می‌رسد.

شبکه برق دو ویژگی منحصر به فرد دارد:

۱-برق قابلیت ذخیره ندارد.

۲-ظرفیت تولید همزمان برق محدود است

در نتیجه اگر کل نیروگاه‌های برق کشور با حداکثر ظرفیت تولید خود در یک لحظه مشغول به کار باشند، باز هم ظرفیت تولید همزمان برق در کشور محدود به مجموع ظرفیت تولید همزمان این نیروگاه‌هاست. باهمین توضیحات در برخی از روز‌های سال به خصوص در فصل گرم سال که بار سرمایش خانه‌ها و ادارات و مغازه‌ها به بار شبکه برق اضافه می‌شود.

میزان مصرف برق مشترکان از میزان برق تولیدی بیشتر می‌شود که به این زمان اوج مصرف یا پیک برق می‌گویند. در نتیجه اگر میزان مصرف آنی از میزان تولید آنی بیشتر باشد، به ناچار به بخشی از مصرف‌کنندگان برق نخواهد رسید و شرکت‌های برق از مردم می‌خواهند که مصرف برق خود را مدیریت کنند و کاهش دهند تا دچار خاموشی نشوند.

 مثالی ساده برای درک بهتر موضوع پیک شبکه برق 

یک بانک با ۴ باجه پاسخگو به مشتریان را در نظر بگیرید. این بانک معمولا در ساعات اولیه صبح بسیار خلوت است و معمولا بسیاری از باجه‌ها خالی می‌مانند. هر چه به ساعات ظهر نزدیک می‌شویم، بانک شلوغ‌تر می‌شود و تمامی‌باجه‌ها به مشتریان خدمات می‌دهند. در صورتی که در یک لحظه تعداد مشتریان بانک از تعداد باجه‌ها بیشتر شود، صف ایجاد می‌شود یعنی حداکثر ظرفیت خدمت‌رسانی همزمان بانک، کمتر از تعداد مشتریان متقاضی خدمات بانکی است در این حالت بانک عملا قادر به ارائه خدمات به آنها نخواهد بود و افرادی که در نوبت نشسته‌اند، از دریافت خدمات بانکی در آن لحظه محروم می‌مانند.

این حالت مشابه وضعیتی در شبکه برق است که مصرف همزمان مصرف‌کنندگان از تولید همزمان شبکه بیشتر می‌شود و تعدادی از مصرف کنندگان بی‌برق می‌شوند (یا دچار خاموشی می‌شوند) یک راهکار برای مدیریت مساله شلوغی بانک در ساعات ظهر، افزایش تعداد باجه‌هاست. البته این راهکار پرهزینه‌ترین راهکار برای حل این مساله به حساب می‌آید.

چرا؟ 

برای اضافه کردن یک باجه، بانک باید زمین بزرگتری در اختیار داشته باشد. یعنی هر قدر تعداد این باجه‌ها افزایش یابد، زیربنای مورد نیاز برای بانک‌ها باید افزایش یابد که هزینه بالایی دارد. هر باجه نیاز به تجیزات کامپیوتری و اداری هم دارد که باید تجهیز شود. برای هر باجه هم باید یک نیروی جدید استخدام شود که باید هزینه‌های آن را هم به هزینه‌های این راهکار اضافه کنیم. بخشی از هزینه‌ها هم ناشی از هزینه‌های بالاسری ناشی از اضافه‌شدن یک باجه و کارمند به مجموعه است.

ساعت اوج یعنی چه و چرا باید برق کمتری مصرف کنیم؟

شاید همه این هزینه‌ها قابل توجیه باشد ولی با اضافه شدن یک باجه دیگر، تعداد باجه‌های بیکار در ساعت خلوت صبح نیز افزایش می‌یابد که بازده سرمایه گذاری انجام شده را کم می‌کند.

راهکار دیگری حل این مشکل از طریق مشتریان بانک است؛ گفتیم بسیاری از باجه‌ها در ساعات اولیه صبح خالی هستند. اگر تعدادی از مشتریان به جای ساعات شلوغ بانک (ساعات پیک)، در این ساعات به بانک مراجعه می‌کردند، هم نیازی به نشستن در صف نداشتند و هم از تعداد مشتریان در ساعات پیک کمتر می‌شد.

در صنعت برق، مشابه همین وضعیت برقرار است

شرکت برق می‌تواند راهکار پرهزینه را انتخاب کند: نیروگاه‌های بیشتری ایجاد کند تا قادر به برآمدن از تقاضای برق در زمان‌های پیک باشد. ولی سرمایه احداث یک نیروگاه برق بسیار بالاست. هزینه‌ای که برای تامین آن مجبور به کاهش بودجه بخش‌های دیگری مثل آموزش، سلامت، عمران و …. است.

راهکار دیگر این مساله مثل بانک، در دست مصرف‌کنندگان است. مصرف‌کنندگان در صورتی که بخشی از مصارف غیرضرور خود را به ساعاتی غیر از ساعات پیک منتقل کنند، هم مجبور به تحمل خاموشی‌های اجباری در شبکه برق نخواهند شد و هم با کاهش پیک مصرف در ساعات اوج مصرف، نیاز به ایجاد نیروگاه‌های جدید کاهش می‌یابد. 

برنامه پاسخگویی بار چیست؟

برنامه‌های پاسخگویی بار در برگیرنده روش‌هایی از مدیریت سمت مصرف است که به تغیر میزان مصرف مشترکین و افزایش مصرف بیش از تولید اعمال می‌شود. در این برنامه‌ها یا از طریق ارتباط با مشترکین با مصارف عمده یا برق مصرفی برای ساعاتی کاهش می‌یابد و یا اینکه از طریق به کارگیری مولد‌های خودتأمین، برق مورد نیاز شبکه فراهم می‌گردد.

پس احتمالا پاسخ این سوال مهم را می‌توانیم حدس بزنیم؛ چرا توانیر و شرکت‌های برق در برخی روز‌ها از ما می‌خواهند با آنها برای کاهش مصرف برق همراهی کنیم. در واقع اصلی‌ترین ارمغان مشارکت در این طرح‌ها استمرار و پایداری برق در اختیار ما و کاهش آسیب به تجهیزات برقی است.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی